Papieren bouwplaat van de antonov A-40 Vliegende Tank.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog piekerden de verschillende legers over manieren om tanks door de lucht te vervoeren.

De Duitsers ontwikkelden de Gigant, het grootste zweeftransporttoestel ooit, dat een Panzer III kon vervoeren. De Westerse Geallieerden deden het andersom: ze bouwden een extra kleine en lichte tank, de Tetrarch, die in een bestaand groot zweefvliegtuig paste.

De Sovjets deden het nog anders: ze plakten vleugels aan een tank, en het resultaat was het voorbeeld van dit model.

Om troepen aan het front, of partizanen achter de linies, van pantsersteun te voorzien werd een T-60 tank voorzien van lichte vleugels, gemaakt van hout en linnen. Een zware bommenwerper, zoals de Tupolev TB-3, moest dit zware zweefvliegtuig trekken. Voor de landing moest de piloot de motor starten en de rupsbanden laten lopen om he t landen soepeler te laten verlopen.

Op 2 september vond de eerste en enige proefvlucht plaats. Het lukte de bommenwerper wel om de Antonov A-40 de lucht in te krijgen, maar het op de vereiste minimumsnelheid van 160 km/u houden bleek een t zware opgave, de motoren oververhitten - en dat terwijl om het gebeuren lichter te maken bewapening, munitie, de meeste brandstof en zelfs de koplamp verwijderd waren...

De kabel werd losgemaakt, en de Vliegende Tank zweefde keurig naar de grond en maakte een perfecte landing. De ploot wierp staart en vleugels af, en reed op eigen kracht terug naar het vliegveld.

Kort en goed: het toestel deed het, maar er was niets dat hem kon trekken. De proefnemingen werden beëindigd.

Deze papieren bouwplaat is uitgegeven door het bekende merk Fiddlers Green en wordt door ons in licentie uitgebracht.

Schaal 1:72.